در تکمیل صحبت دوستمان khajavi من به نقل از مطلب گوشت گراز و خرگوش حرام است؟، اضافه می‌کنم که:
ما در احکام شرعی تابع دلیل شرعی هستیم یعنی همین که با ادله شرعی ثابت شد (البته این کار بر عهده متخصص مربوطه است) که فلان چیز حرام است بر ماست که با استناد به گفته آن متخصص (مجتهد) آن حکم را تعبداً بپذیریم. زیرا دست ما و آن متخصص از چرایی واقعی اکثر احکام کوتاه است. از این رو همین که ثابت شد این حکم، حکم خداست ما با اعتمادی که به حق بودن سخن خداوند حکیم داریم آن حکم را بدون چون چرا پذیرفته و آن را به کار می بندیم.
پس جواب «چرا حرام است؟» به معنای دوم این خواهد بود که «چون خدا گفته است.»
و از خودم اضافه می‌کنم، اینکه به دنبال دلیل علمی باشیم خوب است اما اینکه به استناد این دلیل علمی بگوییم حلال است یا حرام دلیل موجهی نیست چون همانطور که در پاسخ رونین هم هست مثلا دانشمندان کشف کرده‌اند که این گوشت حاوی کرم‌های مضری است(یعنی طبق این کشف بگوییم حرام است) اما مدتی بعد علاج این کرم‌ها را هم پیدا کرده‌اند (یعنی اگر برمبنای علمی باشد پس دیگر حلال است و مشکلی ندارد)؛ این نشان میدهد علمی که داریم، چیزی قطعی و نهایی نیست و روشن است که علم هم نهایتی برای بشر ندارد و همواره در حال پیشرفت است، پس مابه طور کامل دلیل حرمت گوشت خوک را از لحاظ علمی نمی‌توانیم اثبات کنیم و همواره ممکن است به نتایج جدیدی برسیم. پس تنها راهی که می‌ماند همین است که وقتی برایمان مشخص شد فلان گفته از جانب خداست آن را بپذیریم و عمل کنیم. البته این مانع تحقیق ما روی گوشت خوک هم نیست.
