اینترنتِ اشیاء (Internet of Things (IoT)) مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است. فناوری مدرنی که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکههای ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم میگردد. فرآیند ارسال دادهها در فناوری اینترنت اشیاء بدین ترتیب است که به سوژهی مورد نظر یک شناسهی یکتا و یک پروتکل اینترنتی (IP) تعلق میگیرد که دادههای لازم را برای پایگاه دادهی مربوطه ارسال میکند. دادههایی که توسط ابزارهای مختلف از قبیل گوشیهای تلفن همراه و انواع رایانهها و تبلتها قابل مشاهده خواهند بود. ساده ترین و قابل درک ترین مثالی که می توان زد ترموستات nest است. شما با استفاده از این ترموستات می توانید با موبایل خود دمای منزل خود را کنترل کنید و یکی از جالب ترین نکات این است که این ترموستات می تواند زمان خواب و ... شما را یاد بگیرد و زمانی که شما خواب هستید دما را با توجه به دمایی که شما دوست دارید تنظیم کند،پس دیگر نیازی به نگرانی نیست که نصف شب هوای خانه شما گرم یا سرد شود. این ترموستات تمام شب ها بیدار است! شرکت SmartThings که توسط سامسونگ خریداری شده نیز سنسورهای مختلفی را برای ایجاد خانه هوشمند در اختیار شما قرار میدهد. با استفاده از این سنسورها میتوانید متوجه شوید چه شخصی وارد منزل شما شده و یا از آن خارج میشود و حتی در صورت چکهکردن آب نیز گزارشی مربوط به نشتی سیستم آب دریافت کنید. با گسترش و ارتقای ابزارهای موجود در این اکوسیستم، به عنوان مثال دستبند هوشمند مخصوص فعالیتهای بدنی شما میتواند به محض خوابیدن شما، تلویزیون و چراغها را خاموش کند و یا حتی پیش از سوارشدن بر خودرو در زمانی مشخص، بهترین مسیر برای رسیدن شما به مقصد توسط خودرو انتخاب و در صورت دیررسیدن به محل قرار، پیامکی به شخص مقابل ارسال شود. در مقیاس کلان از این سیستم میتوان در جهت بهبود فعالیتهای شهری مانند شمارش تعداد فضاهای خالی موجود در پارکینگها و یا بررسی کیفیت آب و هوای شهرها و وضعیت ترافیکی نیز بهره برد.
خلاصه این که اینترنت اشیا می تواند همه چیز را در زندگی حتی از راه دور تحت کنترل ما در آورد ولی دیگر شاید کنترلی برای حفظ راز های مختلف زندگیمان نتوانیم داشته یاشیم مگر شرکت های سازنده اطمینان صددر صد به مشتریان خود بدهند .که آن هم غیر ممکن است !!!