در دوزهای معمول و توصیه شده و برای کوتاه مدت عوارض جانبی مهمی ندارد.
از جمله عوارض جانبی گزارش شده، خستگی ، سرگیجه ، سردرد ، تحریک پذیری و خواب آلودگی عدم هوشیاری نسبت به زمان و مکان و یا شخص ، آشفتگی ، راه رفتن در خواب ، کابوس و رویای شبانه می باشد.
در دوزهای بالا آتاکسی ممکن است رخ دهد.
گزارش شده است که ممکن است ملاتونین ریسک صرع را به خصوص در کودکان با اختلالات نورولوژی شدید افزایش دهد. هم چنین گزارش شده است که ملاتونین با دوزهای معمولی ریسک صرع را کاهش می دهد . بنابراین در افراد مبتلا به صرع باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
اختلالات خلقی شامل دیسفوریا ، علائم سایکوتیک شامل هذیان ، اختلالات پارانوئید در دوزهای بالا گزارش شده است. بنابراین در بیماران دچار افسردگی و اختلالات سایکوتیک باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
در بیمارانی که وارفارین مصرف می کنند یا در بیمارانی که درمان های رقیق کننده خون دریافت می کنند و یا در بیماران با اختلالات انعقادی خون نباید مصرف شود.
کاهش فشار خون، بنابراین در بیمارانی که داروهای کاهنده فشار خون مصرف می کنند با دقت تجویز شود.
بر اساس شواهد اولیه ، افزایش کلسترول خون ممکن است رخ دهد بنابراین در مصرف آن در بیماران با سطح بالای کلسترول ، آترواسکلروزیس یا در افراد در معرض بیماری های قلبی و عروقی باید دقت شود ، ریتم قلبی غیرنرمال به ملاتونین وابسته است.
افزایش قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 گزارش شده است . دوزهای پائین ملاتونین ، تحمل به گلوکز و حساسیت به انسولین را کاهش داده است . بنابراین در بیماران دیابتی و هاﭔﭘو گلایسمی باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
اثرات هورمونی از قبیل افزایش یا کاهش در سطح هورمون های لوتئینیزه کننده ، پروژسترون ، استرادیول ، هورمون های تیروئید ( T4 , T3 ) هورمون رشد ، پرولاکتین ، کورتیزول و اکسی توسین و وازوپرسین
ژینکوماستی در مردان ، کاهش تعداد اسپرم و کاهش حرکت اسپرم در انسان و خرگوش گزارش شده است.
اختلالات گوارشی خفیف از قبیل تهوع ، استفراغ ، کرامپ های شکمی. هم چنین ملاتونین با ھﭘاتیت اتوایمیون و شروع علائم بیماری کرون مرتبط است.
افزایش فشار داخل شبکیه و افزایش ریسک گلوکوم ، بنابراین در بیماران مبتلا به گلوکوم باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
تداخلات دارویی:
ملاتونین به وسیله آنزیم های کبدی متابولیزه می شود. بنابراین دارویی که فعالیت این آنزیم ها را تغییر دهد ممکن است اثر مکمل های ملاتونین را افزایش یا کاهش دهد.
افزایش خواب آلودگی در روز ، هنگامی که با زولپیدم مصرف می شود گزارش شده است.
افزایش خواب آلودگی سایر داروها از جمله بنزودیاژپین ها (لورازپام و دیازپام) ، باربیتورات ها مثل فنوباربیتال ، نارکوتیک ها مثل کدئین ، تعدادی از ضدافسردگی ها و الکل
بر اساس شواهد اولیه ملاتونین نباید در بیمارانی که درمان های رقیق کننده خون مثل وارفارین مصرف می کنند ، یا در بیمارانی که سایر ضدانعقادها مثل آسپرین یا هپارین را مصرف می کنند ، مصرف شود.
تعدادی از داروها تولید و ترشح ملاتونین را کاهش می دهند مانند ضدالتهاب های غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن ، ناپروکسن ، بتابلاکرها مثل آتتولول یا متوپرولول ، درمان هایی - که سطح ویتامین B6 را کاهش می دهند مثل ضدبارداری های خوراکی ، درمان های جایگزینی هورمون دیورتیک های لوپ ، هیدرالازین ، تئوفیلین .
داروهایی مثل دیازپام ، ویتامین B12 ، وراپامیل ، تمازپام و سوماتوستاتین ممکن است سنتز یا آزادسازی ملاتونین را تغییر دهند.
براساس شواهد اولیه ، ملاتونین در بیماران مبتلا به صرع نباید مصرف شود. ملاتونین ممکن است آستانه صرع را کاهش داده و ریسک ابتلا به صرع افزایش یابد. اما در تعدادی از مطالعات ، وقوع صرع در روز معمولی ملاتونین کاهش یافته است. بنابراین در بیماران مبتلا به صرع باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
ملاتونین می تواند باعث افزایش یا کاهش فشار خون شود. بنابراین ممکن است با داروهای قلبی و فشارخون تداخل کند.
به طور واضح مشخص نیست که کافئین اثرات ملاتونین روی بدن را تغییر می دهد یا خیر ، گزارش شده است که کافئین افزایش می دهد سطح ملاتونین طبیعی را در بدن که به علت اثرات روی آنزیم های کبدی است. اما ممکن است کافئین ریتم 24 ساعته ملاتونین را بر اثر بر روی ترشح ملاتونین تغییر دهد.
در دوزهای پائین ملاتونین تحمل به گلوکز و حساسیت به انسولین را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 کاهش می دهد. بنابراین در تجویز به بیمارانی که داروهای خوراکی قند خون یا انسولین مصرف می کنند دقت شود. سطح سرمی گلوکز توسط پزشک مانیتور شود و تطبیق درمان ممکن است لازم باشد.
بر اساس شواهد اولیه ، مصرف الکل روی ترشح ملاتونین در شب اثر می گذارد.
گزارشاتی وجود دارد که پیشنهاد می کند ملاتونین ممکن است در برگشت علائم دیسکنزی تأخیری مرتبط با هالوپریدول کمک کند.
بر اساس شواهد اولیه ملاتونین ممکن است اثر ایزونیازید را روی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس افزایش دهد.
تداخل گیاهان و مکمل های رژیمی :
در مصرف ملاتونین با سایر گیاهان یا مکمل های خواب آور ، خواب آلودگی در طول روز افزایش می یابد.
در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ، هنگامی که گیاهان و مکمل هایی که سطح گلوکز خون را افزایش می دهند مثل آرژنین ، cocoa و DEAD و افدرا ( در ترکیب با کافئین ) همراه با ملاتونین دقت شود.
بر اساس شواهد اولیه ، ملاتونین ممکن است ریسک خون ریزی را در مصرف با گیاهان و مکمل هایی که باعث افزایش ریسک خونریزی می شود در بیمارانی که ضد انعقاد مثل وارفارین مصرف می کنند را افزایش دهد.
بر اساس تحقیقات اولیه Chaste bervy ممکن است ترشح طبیعی ملاتونین را در بدن افزایش دهد.
منبع http://rhodium.blogsky.com/
