چیزی که با استفاده از checked exception ها به دست می آوریم robustness کد است. به تعبیری ضریب اطمینان بالا و خوش فرمی کد. در واقع با استفاده از این نوع خطا، توسعه دهندگان ابزار ها و کامپوننت های و کتابخانه های مختلف اطمینان حاصل می کنند که استفاده کنندگان آن کتابخانه، در اسرع وقت مبادرت به مدیریت خطایی که اتفاق افتادن آن در زمان اجرا بسیار محتمل است خواهند نمود.
استفاده کننده آن کتابخانه نیز دیگر لازم نیست برای کشف خطاهای احتمالی که ممکن است برنامه او به واسطه استفاده از آن کتابخانه ها تولید کند زحمت زیادی بکشد.
البته این نوع خطاها اگر درست و به جا به کار گرفته نشوند کمی دست و پاگیر نیز هستند. لذا باید در تشخیص لزوم استفاده از آنها ازین جهت حساسیت بیشتری به خرج داد.