برای بسیاری از پرنده ها و ماهی ها، جهان دو بعدی و مسطح است. زیرا چشم های آنها در دو طرف سرشان قرار گرفته است. اما چون چشمان انسان جلوی سر قرار گرفته، به همین دلیل می تواند فاصله ها را تشخیص دهد و همه جهان را سه بعدی ببیند.
چشمان میمون ها شبیه چشمان انسان است، زیرا آنها برای پریدن از شاخه ای به شاخه دیگر باید بتوانند فاصله ها را دقیقا تخمین بزنند و نیز سه بعدی ببینند.
در هر یک از دو چشم شما تصویری تشکیل می شود، که اندکی با تصویر به دست آمده در چشم دیگر تفاوت دارد. یک قوطی کبریت به دست بگیرید و از فاصله 15 سانتی متری به آن نگاه کنید. یک چشم خود را ببندید و آنچه را که با چشم دیگر می بینید به خاطر بسپارید. چشم دیگر خود را ببندید و این بار چشم قبلی را باز نگه دارید. متوجه خواهید شد، قسمت هایی از چپ و راست تصویر که در دوبار دیده اید، با هم کمی فرق دارند.
