عوارض:
اکثر کودکان سالم پس از ابتلا به بیماری، سلامت خود را بدون عوارض جدی باز می یابند. در بیست یا سی درصد از موارد ابتلا ، عوارضی مثل اسهال و عفونت گوش دیده می شود. پنومونی، مننژیت، آنسفالیت (عفونت مغز) و عوارض جدی تر مغزی، اگر چه بسیار نادر هستند، اما در بعضی موارد دیده می شوند. عوارض ذکر شده معمولا در بچه های کمتر از 5 سال و بالغین بیشتر از 20 سال دیده می شود.
علائم
سرخک در بچه ها معمولا با تب شروع می شود، آبریزش شدید بینی، قرمزی چشم ها و اشک‌ریزش شدید از علائم دیگر هستند. بعد از چند روز ممکن است یک دانه یا لکه که نشانه سرخک است در دهان او ظاهر شود که معمولا روی غشا مخاطی خط داخلی گونه دیده می شود. این نقاط به کوپلیک معروفند، که نقاطی سفید و کوچک مثل دانه نمک یا شن کوچک هستند و یا بصورت برآمدگی قرمز رنگ به‌نظر می‌رسند. بعد از دو روز بثورات پوستی سرخک بتدریج روی صورت و گردن بیمار ظاهر می شود و پشت بیمار را هم می گیرد سپس دانه های سرخک بازوها و دست‌ها و در نهایت پاهای بیمار را فرا می‌گیرد. دانه های سرخک در ابتدا بصورت لکه های قرمز و صاف هستند اما ممکن است بصورت یک برآمدگی کوچک در بیاید. همینطور که بثورات ظاهر می شوند تب نیز بالاتر می رود و گاهی اوقات تا 40.5 درجه سانتیگراد هم می رسد. در این بیماری، بدن کودک بسیار می خارد نیز ممکن است تهوع، استفراغ، اسهال و تورم غدد لنفاوی در سرخک دیده شود. سرفه های شدید در این بیماری هم کودکان را بسیار اذیت می کند. جوش ها و قرمزی های ناشی از این بیماری حدود 5 روز ادامه خواهند داشت و پس از این مدت به تدریج ناپدید می شوند قبل از اینکه این جوش ها کاملاً از بین بروند رنگ شان قهوه ای می‌شود.
