به طور خلاصه نحوه‌ی کار لرزش گیر اپتیکال به این شکل است که المان‌های لنز بر خلاف حرکت و لرزش دست عکاس حرکت می‌کنند تا تصاویر تاری کمتری داشته باشند.
لرزش گیر اپتیکال، مسیر حرکت تصویر را از لنز تا سنسور دوربین هدایت می‌کند. زمانی که دست عکاس حرکت لرزشی داشته باشد، لنز دوربین بر خلاف جهت آن حرکت خواهد کرد تا تصویر مسیری ثابت را طی کند. حرکت المان‌های لنز دوربین، اکثرا توسط موتورهای الکترومگنتی انجام می‌شود.
دو نوع فناوری لرزش گیر دیگر نیز در دوربین‌های دیجیتال استفاده می‌شود. یکی لرزشگیر دیجیتال است که از امکانات نرم‌افزاری برای حذف تاری از تصاویر استفاده می‌کند و دیگری لرزش گیری با حرکت سنسور است. تکنولوژی دوم که اکثرا در دوربین‌های بدون آینه و برخی دوربین‌های DSLR استفاده می‌شود، سنسور را به جای لنز در جهات خلاف حرکت لرزش به حرکت در می‌آورد. این تکنولوژی تا چند سال آینده در دوربین تلفن‌های همراه نیز استفاده خواهد شد.
قابلیت لرزش گیر اپتیکال در دوربین تلفن‌های هوشمند، این امکان را به کاربر می‌دهد که در شرایط دشوار عکس‌برداری کند. عکاسی در موقعیت‌های خاص، در نور کم و عکس‌برداری از سوژه‌های بسیار نزدیک با استفاده از لرزشگیر اپتیکال بسیار لذت‌بخش‌تر خواهد بود.به هر حال لرزش گیر اپتیکال نمی‌تواند برای همه‌ی شرایط عکاسی و فیلم‌برداری مفید واقع شود. اگر سوژه‌ی مورد نظر عکس شما در حال حرکت سریع باشد، قابلیت لرزش گیر کمکی به ثبت تصاویر واضح از این سوژه نمی‌کند. لرزشگیر اپتیکال تنها لرزش‌های دوربین را کنترل می‌کند. اما در فیلم‌برداری نیز این قابلیت بسیار مفید است. دوربین‌هایی که دارای لرزش گیر اپتیکال هستند، فیلم‌های با کیفیت‌تر و با نویز کمتری ضبط می‌کنند.
