مقدار ایزو را باید زمانی افزایش داد که نور به اندازه کافی وجود ندارد. مثلا زمانی که عکاسی در محیط‌های داخلی انجام می‌شود و فلش مورد استفاده قرار نمی‌گیرد بهتر است ایزو افزایش یابد تا از هر گونه تاری اجتناب شود. در مواقع دیگری هم می‌توان ایزو را افزایش داد، مثل وقتی که می‌خواهید عکسی با سرعت بسیار بالا بگیرید. البته باید بدانید که در این مدل عکاسی حضور نویزها تقریبا صد در صد است.
در بسیاری از DSLRهای جدید گزینه‌ای تحت عنوان Auto ISO وجود دارد که در نور بسیار کم بهترین عملکرد را خواهد داشت. خوبی این تنظیمات جدید این است که می‌توانید حداکثر مقدار ایزو را تعیین کنید و در این حالت دوربین در حالت خودکار از مقدار تعیین شده شما تجاوز نخواهد کرد.
باید تا آنجایی که می‌شود مقدار ISO را در پایین‌ترین حد نگه دارید. زمانی که نور به اندازه کافی وجود دارد باید مقدار ISO را در کم‌ترین حالت نگه دارید. البته زمان‌هایی هم هست که حتی در نور کم هم می‌توان مقدار ایزو را کم‌ترین مقدار انتخاب کرد و آن وقتی است که دوربین روی سه پایه یا یک سطح صاف بدون تکان قرار گرفته است. به خاطر داشته باشید که در این حالت دوربین به زمان بیشتری برای انداختن عکس نیاز خواهد داشت و هر چیزی که در این مدت تکان بخورد به مانند یک روح ظاهر خواهد شد.
