مقیاس پذیری افقی به راهکاری گفته می شود که به جای ایجاد یک سرور قدرتمند ، تعداد سرورها افزایش یابد که بار پردازشی بین همه این سرورها توزیع گردد. به صورت خلاصه و کلی به معنی افزایش گرههای بیشتر به سیستم است(Scale Out)
منبع
پایگاه های داده ارتباطی، به دلیل روشی که ساختار دهی شده اند، معمولا به صورت عمودی ساختاردهی می شوند؛ که در این صورت، یک سِرور باید تمامی پایگاه داده را میزبانی کند تا از پایایی و تداوم دسترسی به داده ها، اطمینان حاصل شود. این امر موجب افزایش سریع هزینه ها، محدودیت مکان در مقیاس های بالاتر و ایجاد نقاط شکست نسبتاً کوچک برای زیرساخت پایگاه داده می شود. راه حل، ساختاردهی به صورت افقی است، یعنی افزودن سِرور به جای تمرکز بر افزایش ظرفیت یک سِرور یکتا.
از این طریق می توان به جای استفاده از یک پایگاه داده، بخش های مختلف داده را روی پایگاه های داده مختلف نگهداری کرد و در زمان فراخوانی یک داده، اسناد مرتبط را که ممکن است بر روی پایگاه های داده مختلف ذخیره شده باشند، در یک زمان فراخوانی کرد. پایگاه های داده NoSQL به صورت خودکار، می توانند داده ها را میان چندین سِرور توزیع و بازخوانی کنند.
مقیاس پذیری افقی؛ به این معنی که برای افزایش ظرفیت، یک راهبر پایگاه داده براحتی می تواند سِرور و یا مواردی همچون فضای ابری را اضافه نماید. پایگاه داده، در صورت لزوم به طور خودکار داده را در میان سرور توزیع می کند.
منبع