پارکینسون سه علامت اصلی میتواند داشته باشد: یکی پدید آمدن کندی و دشواری بسیار در حرکات اجزاء بدن فرد بیمار، دیگری انقباض بسیار شدید برخی عضلات بدن و سرانجام پدید آمدن لرزه های دائمی اجزاء مختلف، اعم از سر، دست و یا پاهای فرد مبتلا به پارکینسون است.
ژن LRRK2 شایعترین علت ژنتیکی هر دو نوع خانوادگی و غیرقابل پیشبینی پارکینسون است.
در اکثریت موارد، نخستین علائم بیماری از حدود 60 سالگی مشاهده میشوند. آن هم با پدید آمدن لرزشهای متناوب اجزای فوقانی بدن. از هر پنج بیمار مبتلا به پارکینسون، بنا بر آمار منتشر شده، چهار نفر به دلیل مشاهده ی همین علائم، به پزشک مراجعه میکنند. لرزشهایی پیاپی بین چهار تا شش حرکت در ثانیه که ممکن است چند ثانیه یا حتی چند دقیقه به طول بی انجامند. این لرزشها در اثر بروز هیجانات ناگهانی مانند شادی و یا خشم، تمرکز زیاد، خستگی مفرط و یا سرما تشدید مییابند.
در مراحل بعدی پیشرفت بیماری، میزان این لرزه ها زیاد میشوند و به تمامی اجزای بدن منتقل میشوند و فرد بیمار دچار انقباض عضلانی بسیار شدید و دردناک میشود و با کند شدن حرکات بدنش، بیش از پیش، برای راه رفتن با مشکل مواجه است.
نمیشود پیشگیری کامل کرد امارژیم غذایی مناسب، استراحت، استفاده ی عاقلانه از انرژی و حمایت عاطفی و عملی خانواده ، دوستان و پزشک ، همه می تواند مفید باشد.