آدامس از یک نوع صمغ، شکر، گلوکز و چاشنی تهیه می شود. "آدامس" ساعت ها در دهان ما است و آن را دائما می جویم بدون اینکه تمام شود. آدامس این خاصیت را از صمغی که در تهیه آن به کار رفته، گرفته است.
نخست یک ماده صمغی را خوب به عمل می آورند. پس از گداختن صمغ و نابود ساختن میکروب هایش در دیگ بخار، آن را به درون دستگاهی به نام "ماشین جداکننده آشغال" می فرستند. دستگاه مورد بحث با نیروی "گریز از مرکز" به سرعت به دور خودش می چرخد و کثافت ها و آشغال های ریز و درشت را از درون صمغ کاملا جدا می کند.
بعد از این که صمغ مزبور تمیز و گداخته شد، مقداری شکر و گلوکز و مواد معطر(موسوم به اسانس) به آن می افزایند.
صمغ 20% - شکر 63% - گلوکز 16% - چاشنی 1%
چاشنی یا مواد معطر (موسوم به اسانس) که در آدامس به کار می روند، عبارت اند از: نعناع، میخک و دارچین
سپس در حالی که مخلوط آدامس هنوز گرم است، آن را از میان چندین غلتک عبور می دهند و آن را به صورت نوار بسیار نازک و درازی در می آورند و ضمنا برای آن که به جایی نچسبد، پودر شکر بر روی آن می پاشند. وقتی که نوار آدامس به آخرین غلتک می رسد، از زیر تیغه هایی می گذرد که آن را به اندازه های کوچک و قابل مصرف قطعه قطعه می کنند.
برای بسته بندی آدامس ها نیز دستگاه دیگری آماده کار است.
