قورباغه های ماده هنگامی که گزندی می بینند، صداهای خاصی را تولید می نمایند، در حالی که صدای قورباغه ها یا آواز هایی که اغلب می شنویم مختص نوع نر می باشد.
دلیل عمده ای که قورباغه نر آواز می خواند، جلب نظر قورباغه ماده است. اما آواز خواندن در قورباغه ها مختص به فصل جفت گیری نیست، چنانکه در شب های بعد از آن نیز آواز آنها به گوش می رسد.
چگونگی تولید صدای قورباغه از این قرار است: او نفس خود را فروبرده و سوراخ های بینی و دهان خود را می بندد و با فشار، هوا را مابین دهان و شش های خود عقب و جلو می برد. صدا هنگامی تولید می شود که هوا از روی تارهای صورتی عبور کند و آنها را به ارتعاش درآورد. بیشتر انواع قورباغه ها کیسه های صوتی دارند که در دهان آنها باز می شود و هنگامی که قورباغه آواز می خواند، این کیسه ها به صورت رزوناتور یا "تشدید کننده" عمل کرده و کمک می کنند که صدای قورباغه حالت ویژه خود را دارا باشد. بدین طریق است که صدای قورباغه های آمریکایی از فاصله یک مایل یا بیشتر شنیده می شود.
با اینکه قورباغه های بالغ شش دارند، ولی مانند ما تنفس نمی کنند. آنها نخست هوا را از سوراخ های بینی وارد دهان کرده و در همین حال گلوی خود را پایین می برند، سپس سوراخ های بینی را بسته و گلو را بالا برده، هوای داخل دهان را به درون شش ها می فرستند.
