معنای مصطلح و عمومی بدهکار، کسی است که، باید پولی بپردازد.
معنای مصطلح و عمومی بستانکار، کسی است که، باید پولی بگیرد.
حساب‌های دارای ماهیت بدهکار:
به‌طورکلی، در حسابداری دوطرفه، حساب‌های زیر دارای ماهیت بدهکار هستند:
- دارایی
- پیش‌پرداخت
- هزینه
حساب‌های دارای ماهیت بستانکار:
به‌طورکلی، در حسابداری دوطرفه، حساب‌های زیر دارای ماهیت بستانکار هستند:
- بدهی
- پیش‌دریافت
- درآمد
- حقوق صاحبان سهام
همیشه طرف راست حساب را بدهکار و طرف چپ آن را بستانکار گویند. یعنی وقتی میگوییم حسابی بدهکار شد؛ باید در طرف راست آن رقمی را ثبت کنیم و وقتی میگوییم آن حساب بستانکار شده باید سمت چپ آن را ثبت کنیم پس هر حساب هم طرف بدهکار و هم طرف بستانکار دارد. و مطمئن باشید حسابداری موفق است، که به طور دقیق بداند ماهیت چه حساب هایی بدهکار، و چه حساب هایی بستانکار خواهد بود.
برخی حسابها ماهیت بدهکار دارند، یعنی همیشه مانده نهایی آنها بدهکار است و زمانی که ثبت بدهکار می شوند افزایش پیدا می کنند و یا ثبت بستانکار کاهش می یابند. اما برخی حساب های دیگر ماهیت بستانکار دارند یعنی همیشه مانده نهایی آنها بستانکار است و برعکس حساب هایی با ماهیت بدهکار با ثبت بستانکار افزایش پیدا کرده و با ثبت بدهکار کاهش پیدا می کنند.
به این مثال توجه کنید:
شما اگر پدر خانواده باشید در واقع داراییهای خانواده می باشید و فرد پدر همیشه بدهکار فرزندان و خانواده می باشد پس داراییها همیشه ماهیت بدهکار دارند و همسر شما بستانکار شما می باشد و حساب بدهی شماست. پس ماهیت حساب های بدهی همیشه بستانکار است. و فرزند شما که به عنوان سرمایه زندگی شما می باشد همیشه بستانکار از پدر می باشد. پس سرمایه نیز ماهیت بستانکار دارد.
