کمبودهای تغذیه ای از جمله کمبود ویتامین C، AB و D. کمبود کلسیم و فسفر، بروز عفونت های شدید و عفونت های تب زا، به خصوص در سال اول زندگی، سرخجه جنینی، آسم و نقایص عصبی مثل فلج مغزی، نارس بودن کودک و اشعه درمانی بیش از حد می تواند باعث بروز نقایص مینایی شود.
بوجود آمدن نقاط سفید و لکه ها: دندان هایی که مشکل معدنی شدن دارند، هنگامی که در معرض عوامل آسیب زا قرار می گیرند دچار این عارضه می شوند.
حساسیت دندان: شایعترین عارضه آسیب دیدگی مینای دندان حساس شدن دندانهاست. به خاطر کاهش لایه محافظ، دندانها نسبت به گرما و سرما (مثلا هنگام غذا خوردن یا مسواک زدن یا قرار گرفتن خط لثه در معرض هوا) حساس می شوند.
زرد شدن دندانها: با فرسایش مینا ، دندانها به رنگ زرد دیده می شوند. در واقع در این حالت لایه مینا به قدری نازک شده است که لایه عاج (دنتین) که در زیر آن قرار دارد و زرد رنگ است، دیده می شود.
ترک خوردگی و شکستگی دندانها: با ضعیف شدن لایه مینا ساختار دندانها تجزیه می شود. در نتیجه ترک و شکستگی در آنها بیشتر اتفاق می افتد.
شفاف شدن دندانها: هر چه لایه مینا نازکتر شود، دندان شفاف تر به نظر می رسد. همچنین ممکن است به خاطر از بین رفتن درخشش طبیعی مینا، دندان کدر دیده شود.