تشدید واریس: این مورد بویژه در زنان شایع‌تر است، زیرا هورمون زنانه پروژسترون در انبساط غیرطبیعی رگ‌ها نقش دارد. این وضعیت بر اثر پوشیدن لباس‌های تنگ به دلیل کندشدن گردش خون وخیم‌تر می‌شود. در یک پژوهش مشاهده شد 31 درصد جمعیت زنان دارای رگ‌های واریسی هستند. مصرف قرص‌های ضدبارداری، پوشیدن لباس‌های تنگ و ایستادن‌های طولانی‌مدت در افزایش وخامت این وضعیت مؤثرند.
تشدید سلولیت: پوشیدن لباس‌های تنگ باعث ایجاد سلولیت نمی‌شود، اما می‌تواند بروز علائم ظاهری بدشکل ناشی از این وضعیت را تسریع کند، چراکه تنگی لباس موجب مختل‌شدن جریان خون و نمایان‌تر شدن تجمع ناهمگون چربی در ناحیه ران‌ها می‌شود.
تنفس ناقص: تنگی لباس در ناحیه بالاتنه مانع تنفس کامل می‌شود. چنانچه تبادل گازها در ناحیه قفسه‌سینه بدرستی صورت نپذیرد، موجب تجمع و تسریع اکسیداسیون سلول‌ها می‌شود و به پیری زودرس می‌انجامد.
کمردرد: پوشیدن لباس‌های تنگ ازجمله دلایل دردهای کمری و لگنی است. لباس‌هایی که به دلیل تنگی زیاد، محدودیت حرکتی ایجاد می‌کنند، موجب کشیدگی برخی عضلات خاص و وارد آمدن فشار به مهره‌ها می‌شوند.
اختلال در هضم غذا: معده پس از صرف غذا به دلیل ترشح اسیدهای گوارشی حجیم می‌شود، درحالی که لباس‌های تنگ در نواحی شکمی از حجیم شدن معده جلوگیری می‌کنند و حتی در بروز دیرهضمی و رفلاکس نیز تأثیر دارند. یبوست، درد روده و تورم شکم ازجمله سایر عوارض لباس‌های تنگ به شمار می‌روند.
عفونت تناسلی: تنگی لباس در ناحیه تناسلی موجب افزایش دما و رطوبت می‌شود و احتمال ایجاد بوی نامطبوع و عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد. این وضعیت در مردان روی تعداد و کیفیت اسپرم‌ها تأثیر می‌گذارد و حتی در مواردی موجب درد بیضه می‌شود.
مشکلات پوستی: چنانچه لباسی که می‌پوشید تنگ و از جنس غیرقابل تنفس باشد، پوست بدن قادر به تنفس نخواهد بود. قرمزی، خارش و موهای زیرپوستی در ناحیه پاها ازجمله عوارض پوستی پوشیدن لباس‌های تنگ به‌شمار می‌روند.
افزایش تعریق: لباس‌های تنگ موجب ایجاد بوی نامطبوع در نواحی تناسلی، زیربغل و پا می‌شوند. الیاف مصنوعی بویژه لباس‌های پلاستیکی این بوی نامطبوع را تشدید می‌کنند و زمینه‌ساز رشد باکتری‌ها هستند.
