از میان تمام سرطانهای رایج در کشور، سرطان لنفوم فراوانی نسبتا بالایی دارد بهطوری که بعد از سرطان مری بهخصوص در غرب آسیا تعداد مبتلایان به آن رو به افزایش است. با این حال اگرچه به این بیماری تا به حال در رسانهها کمتر پرداخته شده و حتی هنوز آمار دقیقی در رابطه با تعداد مبتلایان به این بیماری در دست نیست، کارشناسان معتقدند که پیشرفتهای جدید در زمینه تشخیص و درمان سرطان لنفوم، باعث شده که تعداد زیادی از بیماران مبتلا به آن بهبود یابند.
هوچکین (Hodgkin) یک نوع خاص از لنفوم یا سرطان است که با رشد غیرطبیعی سلولها در دستگاه لنفاوی همراه است. پیشرفتهای جدید در زمینه تشخیص و درمان این بیماری باعث شده است که تعداد زیادی از بیماران بهبود یابند.
در این بیماران با تشخیص زودرس و درمان مناسب، میزان بهبود افزایش خواهد یافت. اما گرچه بیماری هوچکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود اما متخصصان خون معتقدند شایعترین سن شیوع آن بین 20 تا 50 سالگی است.
سیستم لنفاوی قسمتی از سیستم ایمنی بدن است که به دفاع بدن در برابر بیماری و عفونت کمک میکند. سیستم لنفاوی شامل شبکهای از عروق ظریف لنفاوی است که همانند عروق خونی به داخل بافتهای سرتاسر بدن پخش شده است. عروق لنفاوی، لنف را حمل میکنند. لنف، مایع بیرنگی است که حاوی سلولهای دفاعی بدن در برابر عفونت که لنفوسیت نام دارند، است.
همراه این شبکه عروقی، نقاط کوچکی وجود دارند که غدد لنفاوی نامیده میشوند. غدد لنفاوی بهصورت خوشههایی زیر بغل، کشاله ران، گردن، سینه و شکم یافت میشوند. قسمتهای دیگر سیستم لنفاوی طحال، تیموس، لوزهها و مغز استخوان است. بافت لنفاوی همچنین در قسمتهای دیگر بدن همانند معده، روده و پوست یافت میشود.
در بیماری هوچکین سلولهای سیستم لنفاوی غیرطبیعی شده و رشد و تکثیر این سلولها بدون کنترل و نامنظم میشود. از آنجایی که بافت لنفاوی در سراسر بدن وجود دارد، بیماری هوچکین میتواند در همه جای بدن دیده شود.
بیماری هوچکین ممکن است در یک غده لنفاوی یا گروهی از غدد لنفاوی و گاهی اوقات قسمتهای دیگر سیستم لنفاوی نظیر مغز استخوان و طحال ایجاد شود. این نوع بیماری، تمایل به توسعه یافتن به روشی منظم و مرتب دارد (از یک غده لنفاوی به غده لنفاوی مجاور). برای مثال بیماری هوچکین که در غده لنفاوی گردن ایجاد شده است ابتدا به غدد لنفاوی بالای ترقوه و سپس به غدد لنفاوی زیر بغل و داخل قفسه سینه گسترش مییابد و سرانجام ممکن است در تمام قسمتهای بدن دیده شود.
نشانههای بیماری هوچکین شامل این علائم است: تورم بدون درد در یکی از غدد لنفاوی گردن، زیر بغل یا کشاله ران، تبهای راجعه بدون علت، تعریق شبانه، کاهش وزن بدون دلیل و خارش شدید پوستی.
البته وجود هر کدام از این علائم، حتما نشانه وجود بیماری هوچکین نیست. در اغلب موارد، این علائم در وضعیتهایی که زیاد جدی نیستند، همانند آنفلوانزا نیز دیده میشوند. با این حال بیماران درصورت تداوم این علائم، باید هر چه زودتر برای تشخیص و مراقبت و درمان به پزشک مراجعه کنند ولی هرگز منتظر وجود درد نباشند؛ چرا که هوچکین در مراحل اولیه بدون درد است.
بیماری هوچکین به خوبی به درمان پاسخ میدهد. در بیشتر موارد بیماران بهطور سرپایی درمان میشوند. درمان بیمار میتواند با پرتو درمانی یا شیمیدرمانی یا ترکیبی از هر دو صورت پذیرد.