مدل رابطه ای به عنوان یکی از برترین مدلهای بانک اطلاعات در سالهای گذشته شناخته می شد.
این مدل یک مدل ریاضی است که بر پایه مفاهیمی چون منطق گزاره‌ای و نظریه مجموعه‌ها ایجاد شده است.بزرگترین مزیت این مدل آن بود که تنها توسط یک ساختار بنام رابطه قابل ارایه بود که معادل جدول دو بعدی است که برای همگان قابل فهم است.
با وجود قدرتی که مدل رابطه ای نسبت به مدلهای قبلی خود داشت اما نقاط ضعفی هم داشت.
1.در مدل رابطه ای امکان دسترسی به طور همزمان ممکن نیست و در کارهای تیمی استفاده از نتایج دیگران هنگام انجام کار امکان ندارد.
2.در این مدل تنها می توان از انواع داده هایی که تعریف شده اند استفاده کرد و امکان تعریف داده های جدید وجود ندارد.
3.تراکنشهای بلند مدت در مدل رابطه ای وجود ندارد.
4.ارتباط با زبانهای برنامه نویسی سطح بالایی مثل شی گرا دشوار است.
5.پشتیبانی نکردن از پرس و جوهای بازگشتی
6.وجود رابطه های تودرتو
و ...
این مشکلات سبب شد تا متخصصین به فکر ساخت مدلهای جدیدی بیافتند که یکی از بهترین نوع آنها مدل شی گرائی است.
بیشترین قدرت شی گرائی ناشی از قابلیت ان در مدلسازی پدیده های دنیای واقعی می باشد .
مدل بانکهای اطلاعاتی شی گرا ، قدرت زبانهای شی گرا و سیستم های ذخیره و بازیابی اطلاعات را ترکیب کرده و به سیستم های بسیار قدرتمندی تبدیل شده اند.
تعریف مفاهیمی از قبیل کلاس، وراثت ، چند ریختی و ... قدرت فوق العاده ای به آن بخشیده است.
در مدل بانک اطلاعات شئ گرا داده ها فقط به شکل شئ ذخیره می شوند و ارتباط بین داده ها ،صفتها، محدودیت ها، و مسائل زمان و مکان را نیز در بر می گیرد.
