شاید این سوال رو بشه اینجوری جواب داد
که نوع نگرش در این معماری است( که همون سرویسه) کمک میکنه که وابستگی ها کم بشه
یعنی یک سرویس که قسمتی از پروژه است باید طوری طراحی بشه که بشه بطور مستقل بهش نگاه کرد یعنی اگر این سرویس از مدار سرویس دادن خارج شد نتنها کل Application بلکه سرویس های دیگه هم مشکل انچنانی پیدا نکنن ( البته سرویس داریم تا سرویس مثلا سرویسی مثلا Authenticatoin اگر Down شه ممکنه خیلی از سرویس ها down شن یا کلا Application . که البته از یک Application به یک Application دیگه متفاوته)
پس اون قسمت از application که وابستگی های خیلی شدیدی به هم دارن یعنی بدون هم اصلا کار نمیکنن باید تویه یک سرویس قرار بگیرن
