"وانیل طبیعی و واقعی" بسیار گران قیمت است، زیرا معمولا در میان صد گل وانیل، فقط یک گل به رشد کامل می رسد و می تواند دانه های وانیل را در غلاف خودش در بر بگیرد.
پس برای جبران کردن این کمبود، شیمی دان ها برای "وانیل طبیعی" یک جانشین پیدا کردند و نامش را "وانیلین" گذاشتند. وانیلین را از روغن میخک، خمیر چوب و یا از قطران زغال سنگ تهیه می کنند.
