گاهی انسان خود را در برابر آفتاب قرار می دهد تا پوست بدنش به اصطلاح رایج، "برنزه" شود. سوختگی یا سرخ شدن، بارز ترین اثری است که نور داغ آفتاب بر روی پوست بدن ما انسان ها به جا می نهد. این حالت سوختگی تاثیر پرتوهای ماورای بنفش به وجود می آید. در پوست بدن ماده ای موسوم به "هیس تیدین" وجود دارد که در نتیجه تاثیر اشعه ماورای بنفش، به ماده ای دیگر مبدل می گردد. این ماده دوم باعث می شود رگ های بدن گشاد شوند و در نتیجه گشاد شدن رگ هاست که رنگ پوست سرخ میشود.
در پوست بدن ماده دیگری هم هست که تیروزین نام دارد و هنگامی که پرتوهای ماورای بنفش خورشبد بر آن بتابد، به یک رنگدانه قهوه ای ( موسوم به ملانین) تبدیل می شود. ملانین به لایه بیرونی پوست رانده می شود تا سدی در برابر اشعه نور ایجاد کند و نگذارد که پوست بیش از حد تحت تاثیر پرتوهای نور قرار گیرد. به همین مناسبت است که رنگ پوست بدن انسان به صورتی در می آید که مردم معمولا آن را "برنزه" می نامند.
نور آفتاب اثر مثبت بهداشتی بسیار زیادی دارد زیرا عامل نابودی قارچ ها و باکتری هایی است که بر روی سطح پوست می نشینند. نور آفتاب ماده دیگری هم در پوست تولید می کند که این ماده سبب فشرده شدن رگ ها می شود و به این وسیله فشار خون را افزایش می دهد. بعضی از سلول های بدن که در حال مبارزه با عفونت ها هستند، در نتیجه نور آفتاب، فعالیت بیشتری پیدا می کنند. عضله ها و ماهیچه های بدن نیز تحت تاثیر نور آفتاب وضعیت و موقعیت بهتری به دست خواهند آورد. در واقع نور خورشید باعث تحریک شدن دستگاه اعصاب نیز می گردد.
بدن انسان در آفتاب، ویتامین D هم می سازد. درست است که آفتاب فواید زیادی برای بدن دارد، اما آفتاب مانند یک دارو بر روی بدن تاثیر می گذارد و باید در مصرف دارو بسیار دقت و احتیاط کرد.
افراط در آفتاب گرفتن بی شک بر پوست و همچنین بر بدن آدم ها آسیب وارد می آورد.
