انسان‌های کمال‌گرا هرگز از زندگی‌شان احساس رضایت و خوشنودی نمی‌کنند و به همین علت، به مرور زمان در معرض اضطراب شدید و افسردگی قرار می‌گیرند.
اغلب تلاش برای دستیابی به اهداف بزرگ را با کمال‌گرایی اشتباه گرفته می شود. بااین‌حال افراد موفقی که طبع بلندی دارند، می‌خواهند با پشتکار و اراده و سخت‌کوشی آنچه برایشان مهم است محقق کنند. دستاوردهای این افراد تحت تأثیر تفکر و حرف دیگران یا ترس از شکست قرار نمی‌گیرد،؛ بلکه مستقیماً به رضایت خاطر شخصی آن‌ها مربوط می‌شود.
افرادی که خود را کمال‌گرا می‌دانند، بیش از آنکه در پی کسب کمال باشند، از شکست خوردن می‌ترسند. مشکل افراد کمال‌گرا این است که می‌خواهند از خود واقعی‌شان اجتناب کنند. این اجتناب به استرس، اضطراب، افسردگی، اختلالات تغذیه‌ای و حتی خودکشی منجر می‌شود.
منبع
