برتری اصلی فریم ورک هایی مثل Play یا Spring WebFlux به agile و مدرن بودن آنهاست که توسعه برنامه های تحت وب با آنها را سریعتر و آسانتر میکند. استاندارد servlet خیلی قدیمی است و در زمان طراحی این استاندارد مفاهیمی مثل event loop یا non-blocking و ... وجود نداشته. البته فریم ورک هایی مثل Spring boot که بر پایه استاندارد servlet طراحی شده اند خیلی مدرن تر و agile تر هستند ولی هنوز مشکلاتی مثل وجود session در استاندارد servlet که اگر cluster نشود باعث می شود برنامه ما stateful شود، را دارند.
چون servlet یک استاندارد زیر ساختی در دنیای Java EE است مقایسه آن با سایر فرم ورک ها درست نیست و بهتر است فریم ورک هایی که بر پایه servlet ایجاد شده اند با Spring WebFlux و Play مقایسه شوند.
یکی دیگر از مزایای فریم ورک های جدید سبک وزن بودن آنها است که این به این دلیل است که این فریم ورک ها جدید هستند و نیازی به سازگاری با استاندارد های قدیمی ندارند و به همین دلیل لایه های کمتری دارند و سریعتر و سبک تر هستند.
یکی دیگر از مزایای فریم ورک های جدید پشتیبانی از برنامه نویسی async و non-blocking است که در فریم ورک های جدید بصورت حاضر و آماده در اختیار است ولی در فریم ورک های بر پایه servlet مثل Spring boot اینطور نیست و باید تنظیماتی انجام شود.
