به سه دلیل جذب مناسب آهن مهم است اول اینکه آهن برای ایجاد هموگلوبین در مادر و جنین مورد نیاز است و با توجه به اینکه حجم خون مادر حدود 25 تا 40 درصد طی حاملگی افزایش می یابد، نیاز به آهن، مادر را در معرض کم خونی قرار می دهد. دوم اینکه در سه ماهه آخر بارداری، نوزاد قسمتی از ذخایر آهن مادر را جذب میکند و سوم اینکه افزایش حجم خون و ذخایر آهن کمک می کند که بدن از دست دادن خون را طی دوره زایمان جبران کند.
- میزان کل آهن مورد نیاز دوران حاملگی یک میل گرم است که از این مقدار 500 میلی گرم برای افزایش حجم گلبول های قرمز مادر مصرف و 300 میلی گرم به جنین و جفت منتقل می شود. ضمن اینکه 200 میلی گرم برای جبران خود از دست رفته در هنگام وضع حمل مورد استفاده قرار می گیرد.
- کم خونی در دوران بارداری ممکن است علامت مشخصی نداشته باشد به جز اینکه تعداد گلبول قرمز خون مادر کاهش یافته است اما به طور کلی شایع ترین علائم کم خونی شامل: لب، پوست و ناخن رنگ پریده، پلک های فرو رفته، خستگی، سرگیجه، ضربان بالای قلب، تنگی نفس است که این علائم می توانند شبیه علائم بیماری های دیگر می باشند.
- کم خونی فقر آهن در مادر با افزایش بروز کم خونی کودک طی سال اول زندگی همراه است. همچنین کم خونی فقر آهن، به ویژه در سه ماهه اول و دوم بارداری با افزایش زایمان زودرس و زایمان نوزادی با وزن کم همراه است.