در قدیم آدامس را از صمغ کنار، صنوبر، ون (سقز) و … تهیه و با جویدن آن دهان را خنک و خوشبو و دندان‌ها را تمیز می‌کردند.
با گذشت زمان ترکیباتی چون شکر، اسانس، مواد رنگ دهنده و افزودنی‌هایی چون مواد نرم‌کننده، سفیدکننده، جلا دهنده و نگه‌دارنده به صمغ‌های گیاهی افزوده و آدامس‌های امروزی متولد شد البته باید بدانید برخی از آدامس‌های جدیدی که این روزها در بازار عرضه می‌شود از جنس صمغ درختان نیست.
به دلیل آن که صمغ‌های گیاهی بسیار گرانند استفاده از آن برای تولید انبوه صرفه اقتصادی نداشته و برخی تولیدکنندگان پلیمرهای پلاستیکی، پارافین و موم زنبور عسل را جایگزین این صمغ‌ها می‌کنند.
