بستگی به شما و طرز رفتار و تربیت کودکتان دارد و همچنین اطرافیانتان. چون هر کودکی روحیات و درک و هوش خاص خود را دارد. برخی واقع گرا هستند برخی خیالاتی. برخی این موضوع برایشان خوب گفته میشود و برخی بد. به طرز گفتن شما هم ربط دارد که چجوری بگوئید. و البته اینکه پدر و مادر واقعی کودک در قید حیاتند یا خیر
بهتر است با یک روانشناس مشورت کنید.
خود من اگر این وضعیت را داشتم ترجیح میدادم تا زمان دانشگاه یا لااقل دبیرستان چیزی به او نگویم
