چون عملگرهای ! و ~ روی یک عملوند اثر میگذارند، منطقی است که اول عملگر بیتیِ ~ روی a اعمال شود و سپس عملگرِ نقیض(!)؛ به عبارتی عملگرِ ! عملوندِ ~a را به عنوان ورودی میگیرد. اگر ~a صفر باشد، مقدار !~a یک میشود و اگر ناصفر باشد، مقدار !~a صفر میشود.
