به کار بردن صدا مثل آن است که یک آلت موسیقی را به کار بیاندازید.
تارهای صوتی را در نطر بگیرید که تنها قسمتی از دستگاه تولید صدا می باشند. کنترل این تارها به دقت زیادی نیاز دارد. 16 ماهیچه، که ظریف ترین ماهیچه ها در بدن می باشند، تارهای صوتی ما را به حرکت در می آورند و قادرند 170 وضعیت مختلف را به خود بگیرند. تنها لازم است مقدار کافی هوا به طرف بالا رانده شود تا آنها را در جهتی به خصوص مرتعش سازد. اگر کشیدگی تارهای صوتی سبب شود تارها حدود 80 بار در هر ثانیه مرتعش شوند، ارتعاشاتی که به صورت صدا می شنویم بم می باشند و چنانچه 1000 بار در هرثانیه مرتعش شوند، صدای زیر شنیده می شود. زیر و بم بودن صدای ما، توسط طول تارهای صوتی تعیین می شود.
دستگاه صوتی انسان، دستگاهی است پیچیده، همراه با دیواره هایی از استخوان ها، ماهیچه ها، غشای مخاطی و فضای تشدید کننده که شبیه جعبه ویولون یا آن قسمت از ویولون است که صدا در آن مرتعش می شود. از جمله این فضاها می توان از نای، ریه، حفره های بینی و دهان، سینوس های بینی و قفسه سینه نام برد. دامنه و کیفیت صدا به فرم و اندازه فضای تشدید کننده بستگی دارد. افرادی که صوت زیبا و دلنشینی دارند، فضاهای تشدید کننده آنها طوری شکل گرفته که به مانند یک آلت موسیقی کامل و عالی است.
ولی داشتن این ها کافی نیست، بلکه شخص باید توانایی بهره گیری هنرمندانه از آن را نیز داشته باشد.
