تبخال گرچه بیماری آزاردهنده ای است، اما اصولا خطرناک نیست و بدون برجای گذاشتن اثری حداکثر تا دو هفته بهبود می یابد. اما اگر تبخال بعد از گذشت دو هفته هنوز خوب نشد، بهتر است با یک پزشک مشورت کنید.
کسانی که به هر دلیلی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند (مثل مبتلایان به ایدز، بیماری های خونی، بیمارانی که داروهای شیمی درمانی مصرف می کنند، مصرف کنندگان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، کسانی که مدت طولانی کورتون دریافت می کنند) بهتر است هنگام ابتلا به تبخال به پزشک مراجعه کنند، چون این احتمال وجود دارد که ویروس تبخال ارگان های حیاتی بدن از قبیل ریه، کبد و مغز را درگیر کند. عفونت این اعضای بدن با ویروس تبخال می تواند مرگبار باشد.
از سوی دیگر اگر بیماری تبخال بخش های دیگری از بدن را درگیر کرده و ترشحات آن به خصوص به چشم یا نوک انگشتان دست برسد و در این نواحی احساس سوزش کنید، به پزشک مراجعه کنید. اگر ویروس وارد چشم شده و در این ناحیه زخمی ایجاد شود به نابینایی منجر خواهد شد.
تبخال عودکننده لب از معدود بیماری هایی است که عملا قابل پیشگیری نیست. اگر ویروس تبخال وارد بدن شده باشد و زخم های عودکننده ایجاد کرده باشد، در صورت وجود عوامل مستعد کننده، زخم تبخال به هر حال تشکیل می شود. در این حالت تنها راه، کاهش علایم بیماری است.
معمولا مدت زمان باقی ماندن تبخال تنها 10 روز است و سپس درمان می‌شود. دو نوع درمان برای تبخال بکار گرفته می‌شود. پماد‌های مخصوص برای افرادی که به صورت مکرر مبتلا به تبخال می‌شوند. هم چنین واکسن فلج اطفال نیز برای مهار ویروس تبخال استفاده می‌شود.
