کیبوتص به معنای تعاون نوعی «دهکده اشتراکی» است که ریشه در صهیونیزم و سوسیالیزم دارد . در سال‌های بعد از انقلاب ۱۹۰۵ روسیه، هزاران نفر از یهودیان روسیه که از آزار و اذیت مردم و دولت روسیه تزاری جانشان به لبشان رسیده بود به قیمومیت بریتانیا بر فلسطین مهاجرت کردند و با تاسیس مزارع اشتراکی یهودیان، یک نظم اجتماعی منحصر به فرد را بنا کردند.
بدین نحو یهودیان قانون مشهور کارل مارکس را که «هرکس به اندازهٔ توانش کار می‌کند و به اندازهٔ نیازش بر می‌دارد» را در اسرائیل عملی کردند.
اولین کیبوتص‌ها در اسرائیل برای اولین بار در ۳۸ سال پیش از تأسیس رسمی دولت اسرائیل یعنی در سال ۱۹۱۰ میلادی و در کنار دریاچه کینرت آغاز شد.
هم‌اکنون در کشور اسرائیل در حدود ۲۵۰ کیبوتص وجود دارد.
در کیبوتص، هر کسی به اندازه توان خود کار می‌کند و به اندازه نیازش از درآمد عمومی استفاده می‌کند. همه چیز کیبوتص، مال همه اهالی آن جامعه است و در عین حال، مال هیچ‌یک از آنان نیست.
در کیبوتص «مالکیت خصوصی» وجود ندارد و مالکیت تنها «اشتراکی» است.
