معنی لغوی فصد خون رگ زدن و خون گرفتن از رگ می باشد و معمولا در مواردی بیمار به انجام آن توصیه می شود که دچار غلظت خون شده باشد.
روش کار به این صورت است که دست یا پا را ابتدا به گونه ای (گارو) می بندند که باعث مسدود شدن جريان خون مي شود و خون ديگر بر نمي گردد و نمي تواند به گردش خون ادامه بدهد. اين خون در سياهرگ ها، سرخرگ ها مويرگ ها و رگ هاي لنفاوي پر مي شود و به آن ناحيه فشار وارد مي كند و وقتي كه رگي را سوراخ مي كنند خون با فشار هر چه تمام تر خارج مي شود.
هنگامي كه خون ان ناحيه بسته شده تخليه شد و خوني كه در پشت گارو جمع شده است باز انباشته مي گردد و قتي گارو باز شود خون به سرعت سرازير مي شود و هر چه را در مسير خود باشد مي شويد و مي برد. در نتيجه گرفتگي رگ ها از بين مي رود و خون در ان ناحيه به گردش در مي ايد و درد آن محل درمان مي شود.
در انتقال خون، خون گيري فقط از رگ دست انجام مي پذيرد ولي در عمل فصد، اين خون گيري از دست و پا هر دو انجام مي شود.
در روش فصد به نسبت حجامت خون بیشتری از دست داده می شود که از نظر علمی برای کسانی توصیه می شود که غلظت خون دارند و معمولا خون این افراد برای اهدا مناسب نیست و دور ریخته می شود.
