پوکی استخوان که یک بیماری خاموش محسوب می شود در اثر کاهش تراکم استخوان اتفاق میفتد و احتمال شکستگی استخوان را بسیار با می برد که اغلب در نقاط لگن و مهره های کمر اتفاق میفتد.
این عارضه در زنان به دلیل از سن ۳۵ سالگی آغاز می شودو در زمان یائسگی به دلیل کاهش استروژن و کمبود مواد معدنی تشدید می شودو به نسبت مردان بیشتر شایع است.
در شرایط کمبود مواد معدنی در رژیم غذایی، بدن این کمبود را از بافت‌های استخوانی میگیرد و بنابراین در طول زمان باعث فقر استخوان‌ها از لحاظ مواد معدنی و در نتیجه پوکی استخوان می‌گردد. همچنین با بالا رفتن سن تخریب بافت استخوانی بیش از ساخت آن می‌شود و با گذشت زمان در دوران کهنسالی این عارضه بروز می‌کند. برخی از بیماری‌ها مثل پرکاری تیروئید، کم کاری غدد جنسی، آرتریت روماتوئید، مصرف برخی داروها مثل کورتن و ... نیز در طول زمان باعث پوکی استخوان می‌گردند.
عوامل دیگری نیز مثل کم تحرکی یا کمبود وزن بیش از ۱۰٪ نسبت به وزن دوران جوانی یا بی‌ام‌آی کمتر از ۱۹ ٬عوامل وراثتی و اعتیاد به الکل باعث پوکی استخوان هستند
متاسفانه این بیماری بسیار خاموش بوده و در مواردی که شکستگی صورت میگیرد بیمار تازه متوجه مشکل خود می شود.متداولا شکستگی‌های لگن پس از سقوط رخ می‌دهند، اما دو سوم شکستگی‌های مهره‌ای به صورت خاموش بوده و با یک فشار مختصر مانند بلند کردن یک جسم، عطسه کردن و خم شدن رخ می‌دهند.
تشخیص استئوپروز معمولا به دنبال یک شکستگی بالینی حاد یا انجام آزمایش سنجش تراکم استخوان مسجل می‌شود.رادیوگرافی‌ها می‌توانند شکستگی فشاری مهره‌ها را نشان دهند، ولی شواهد پرتونگاری کاهش توده استخوانی تا هنگامی که ۳۰٪ از توده استخوان تحلیل نرفته، ایجاد نمی‌شود. عکس‌های پرتونگاری شاخص خوبی برای تشخیص استئوپروز نیستند زیرا نفوذ کم یا بیش از حد اشعه در فیلم عکاسی روی کیفیت آن تاثیر می‌گذارد، از این‌رو رادیوگرافی‌ها راهنماهای خوبی برای پی بردن به استئوپروز نیستند و غالباً تشخیص براساس سنجش تراکم مواد معدنی استخوان مسجل می‌گردد.
