شدت زخم دیابتی به چه عواملی بستگی دارد؟

Question

شدت زخم دیابتی و درمان زخم دیابتی  به عوامل مختلفی از جمله عمق زخم، میزان عفونت و وجود یا عدم وجود نکروز بافت بستگی دارد. شدت زخم دیابت معمولاً به سه دسته تقسیم می شود:
آسیب درجه 1
زخم درجه 1 سطحی ترین نوع زخم دیابتی است. این ضایعات معمولا کوچک و کم عمق هستند و به بافت زیرین نفوذ نمی کنند. جراحات درجه 1 معمولاً بدون درد هستند و نیاز به درمان خاصی دارند. با این حال، مهم است که این زخم ها به طور منظم برای جلوگیری از عفونت بررسی شوند.
آسیب درجه 2
زخم درجه 2 عمیق تر از زخم درجه 1 است و می تواند به بافت نفوذ کند. این ضایعات معمولاً دردناک هستند و ممکن است با قرمزی، تورم و گرمی در ناحیه همراه باشند. یبوست درجه 2 ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشد.
جراحات درجه 3
زخم های درجه 3 عمیق ترین نوع زخم دیابتی هستند و می توانند به استخوان، تاندون یا غضروف نفوذ کنند. این زخم ها عموماً بسیار دردناک هستند و ممکن است با نکروز بافتی همراه باشند. زخم های درجه 3 معمولاً به درمان تهاجمی مانند جراحی نیاز دارند.
در موارد شدید، زخم دیابت می تواند منجر به قانقاریا شود. گانگرن یک عفونت جدی است که می تواند باعث مرگ بافت شود. اگر قانقاریا رخ دهد، ممکن است قطع عضو لازم باشد.
عواملی که بر شدت زخم دیابت تأثیر می گذارد عبارتند از:
کنترل نادرست قند خون
بیماری عروق محیطی
نوروپاتی محیطی
سیگار
آسیب پا
برای کاهش خطر ابتلا به زخم دیابتی، بیماران دیابتی باید قند خون خود را به طور منظم کنترل کنند، از بیماری عروق محیطی و نوروپاتی محیطی جلوگیری کنند و از آسیب به پا خودداری کنند. همچنین برای افراد مبتلا به دیابت مهم است که به طور مرتب پای خود را چک کنند تا هر گونه زخمی به سرعت درمان شود.