نگاه غلطی وجود دارد که پایگاه داده های NoSQL ای جایگزینی برای پایگاه داده های رابطه ای هستند. NoSQL راه‌حل جدیدی است برای نیازهای جدید امروز جهان. محدودیت‌های پایگاه‌داده‌های سنتی رابطه‌ای ، مدل‌های مختلف آن (کلید-مقدار، سندمحور، گراف، ستون محور) و خصوصیات و نقاط مثبت و منفی آن ها (مدل تراکنشی، جستارهای تجمعی، سادگی یا پیچیدگی جستارهای مورد انتظار ، .. ) را در نظر بگیرید. معماران سیستم‌های نرم‌افزاری در انتخاب یک سیستم اطلاعاتی مناسب با حرفه خود باید موارد زیر موردتوجه قرار دهند و این موارد انها را در انتخاب یک مدل مناسب کمک می کند:
• از خود بپرسید مدل داده مناسب با حرفه تان کدام است .
o موجودیت/رابطه.
o گراف. (مانند data provenance یا شبکه های اجتماعی)
o اسناد.(مدل سندمحور)
o ابر داده‌ها و داده‌های غیرساختیافه (مانند اطلاعات دریافتی از ویدئوها و .. )
o داده‌هایی با مشخصه‌های بسیار که مقادیر تهی بسیار را شامل می‌شوند. (مدل ستون محور)
• از خود درباره جامعیت داده ها بپرسید.مدل تراکنشی مناسب با حرفه جهت حفظ جامعیت داده‌ها:
o ACID
o BASE
• از خود در خصوص امنیت مورد نیاز برنامه تان بپرسید:
o احراز هویت (authentication)
o دادن دسترسی و اختیار (authorization)
o پنهان‌سازی(encryption)
•از خود بپرسید اولویت با کدام دو از سه خصوصیت تئوری CAP است:
o سازگاری
o دسترس‌پذیری
o کارایی
• سادگی در نوشتن جستارها به کمک یک Query API مناسب، بهره‌مندی از امکانات پیش‌ساخته فراوان مانند پایگاه‌داده‌های رابطه‌ای و نیز قابلیت نگهداری کدهای برنامه.
• انعطاف‌پذیری و توسعه‌پذیری ساده و ارزان در بستر یک محیط توزیع‌شده برای پردازش‌های محاسباتی سنگین و موازی مانند پروژه‌های علمی یا در بستر وب برای پاسخگویی سریع و بلادرنگ به درخواست‌های هزاران کاربر همزمان مانند شبکه‌های اجتماعی.
پس در نتیجه به طور مثال :
استفاده از این مدل در یک پروژه بانکی که نیازمند یک مدل تراکنشی قوی ACID است، مناسب نیست.
استفاده از آن در یک پروژه میان اندازه که وسعت پذیری چندانی نیاز ندارد مناسب، نیست.
