بیشتر زیر دریایی های امروزی دارای دو بدنه می باشند: 1- بدنه داخلی 2- بدنه خارجی
آن گاه در میان این دو بدنه، مخزن هایی به صورت "صدف" جای دارند که در آن ها آب یا هوا برای سنگین یا سبک کردن وزن زیر دریایی ها پر می شود. وقتی که زیر دریایی می خواهد در آب فرو برود، شیرهای بزرگ آن را باز می کنند، شیرهایی که به نام "کینگستن" معروف هستند و در زیر مخزن ها قرار گرفته اند.
به این ترتیب، آب وارد مخزن ها می شود و در ضمن، هوای موجود در آن ها را از راه هواکش ها تخلیه می کند. این هواکش ها در بالای مخزن ها قرار دارند. هنگامی که آب به این صورت وارد مخزن ها می شود، زیر دریایی نیز سنگین خواهد شد و به اعماق آب فرو خواهد رفت. سپس وقتی که بخواهد از اعماق دریا بالا بیاید، نخست هواکش ها را می بندد و با دستگاهی هوا را چنان با فشار وارد مخزن ها می کنند که آب درون آنها از شیرهای "کینگستن" دوباره به بیرون رانده می شود.
در این هنگام زیر دریایی سبک می شود و قادر خواهد بود که به آسانی سر از زیر آب بیرون بیاورد.
