اقدامات درمان سرطان معده با توجه به مرحله پیشرفت بیماری و اندازه تومور متفاوت است و شامل عمل جراحی، رادیوتراپی و شیمی‌درمانی می‌شود. روش درمان معمولا طی کنفرانس پزشکی از متخصصان گوارش، انکولوژی و جراحی انتخاب می‌شود. پلان شخصی درمان نیز برای هر بیمار با توجه به شرایط عمومی و وضعیت بیماری در نظر گرفته می‌شود.
جراحی
جراحی تنها روشی است که امکان جدا کردن تومور و درمان موثرتر را دارد اما در بیشتر موارد برداشتن کامل تومور به‌دلیل اندازه آن یا سرایت به دیگر اندام‌ها ممکن نیست. در این موارد درمان‌های دیگری برای کاهش پیشرفت بیماری و تسکین علائم تجویز می‌شود.
در صورتی که تومور سطحی و فقط مخاط‌های جدار معده را درگیر کرده باشد، می‌توان با روش‌های اندوسکوپی در کلینیک‌های تخصصی، بافت‌های سرطانی را خارج کرد. اگر سلول‌های سرطانی بخش‌های اطراف معده مانند مری و روده باریک را درگیر کرده باشد، با توجه به وخامت و نوع بیماری ممکن است عمل جراحی باز برای جدا کردن بخشی از بافت سرطانی یا حتی برداشتن کامل معده تجویز شود.
البته در موارد سرایت بیماری به دیگر اندام‌ها مانند طحال عمل جراحی وسیع‌تر و مسلما مشکل‌تر خواهد بود. پس از عمل جراحی کلی یا بخشی از معده، بیمار می‌تواند تغذیه معمول را داشته باشد، اما به‌دلیل محدودیت توانایی معده یا نبود آن لازم است تحت‌نظر پزشک برخی توصیه‌ها را رعایت کند. به‌عنوان مثال غذای این بیماران نباید سنگین و پرحجم باشد و در چند وعده سبک‌تر میل شود. همچنین بعضی مکمل‌های غذایی مانند ویتامین B12 برای این افراد ضروری خواهد بود.
شیمی‌درمانی
معمولا شیمی‌درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی در این بیماری تجویز می‌شود. در مورد سرطان موضعی معده، امکان دارد پزشک پیش از عمل جراحی برای کاهش اندازه تومور و برداشتن بهتر تومور شیمی‌درمانی تجویز کند. البته شیمی‌درمانی پس از عمل، 6 تا 8 هفته بعد نیز برای کاهش خطر عود بیماری انجام می‌شود.
در صورت دست‌اندازی یا عدم امکان جراحی، شیمی‌درمانی روش اصلی است که هدف از انجام آن کاهش پیشرفت بیماری، تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار خواهد بود.
شیمی‌درمانی ممکن است به روش خوراکی یا داخل‌وریدی تجویز شود. داروهای خوراکی به سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند اما به بعضی سلول‌های سالم نیز آسیب می‌زنند. برای اینکه بدن فرصت جبران قوای تحلیل‌رفته را داشته باشد، شیمی‌درمانی به‌صورت دوره‌ای تجویز می‌شود. این روش درمانی با عوارض متعددی همراه است که حالت تهوع، استفراغ، خستگی، کاهش اشتها، ریزش موها و خطر فزاینده ابتلا به عفونت مهم‌ترین آنهاست.
رادیوتراپی یا پرتودرمانی
پرتودرمانی در موارد محدودی برای سرطان معده انجام‌پذیر است که هدف از آن نابودی سلول‌های سرطانی با حداقل آسیب به بافت‌های سالم است. گاهی اوقات پیش از عمل جراحی اما معمولا پس از آن، به‌صورت منفرد یا همراه با شیمی‌درمانی انجام می‌شود. پرتودرمانی می‌تواند به تسکین درد ناشی از پیشرفت سرطان در موارد بدخیم کمک کند.
این روش درمانی مبتنی بر انتقال پرتوهای یونیزه‌کننده به محل مشخصی از بدن است تا سلول‌های سرطانی را نابود کند. این پرتوها نیز مانند دیگر پرتوهای با انرژی بالا به سلول‌های سالم آسیب می‌زند و عوارض کم و بیش جدی با توجه به وضعیت بیمار دارد. پس از انجام پرتودرمانی ممکن است بیمار احساس خستگی کند یا دچار قرمزی و حساسیت در قسمت تحت تابش شود. پرتودرمانی برای سرطان معده ممکن است با اسهال، سوء‌هاضمه و تهوع همراه باشد. عوارض جانبی پرتودرمانی پس از اتمام دوره درمان و با بازسازی سلول‌های سالم رفع می‌شوند.
